Hallo lieve volgers,
Hier is mijn nieuwe blog.
Op dit moment gaat het mij heel goed.
Ik word zo blij van het mooie weer en zomer is weer in het land! Ook zijn er steeds meer versoepelingen en ik ben blij dat we beetje naar het oude normaal gaan.
Maar toch vraag ik me af, hoe lang het allemaal gaat duren en dat de versoepelingen niet te snel gaan.
Het is afwachten hoe dit gaat verlopen.
Laatst heb ik heerlijk op een terras gezeten met een vriendin. Daar keken we enorm naar uit en we hebben het erg gezellig gehad.
Ik kon zeker van genieten toen het weer mocht.
Daarna zijn we nog wezen wandelen met elkaar.
Ook heb ik een weekje vrij gehad in mei.
In die week heb ik het rustig aangedaan en kon ik bij mijn ouders prima vermaken.
Ik doe meestal klusjes in huis, wandelen, televisie kijken of sporten.
Dat geeft mij een goed ritme.
Paar weken terug heb ik een minder weekje gehad.
En ja… dippen horen er nou eenmaal bij.
Ik voelde me futloos, veel piekeren en zat veel na te denken wat ik allemaal nog wil bereiken in het leven.
Zelf heb ik een kleine stap terug gedaan en dat voelde voor mij fijn.
Het werken lukte even niet en dat is best moeilijk om te accepteren.
Als ik ga werken, dan wil ik 100% aanwezig zijn.
Maar helaas was ik dat niet. Ik houd er niet van om op het werk te zijn en dat ik me afwezig voel.
Dat voelt niet lekker en de kans is groter dat ik prikkelbaar ben.
Toch is mijn doel om nu wel te gaan en als het niet gaat, dat ik het aan geef en naar huis ga.
Dan heb ik het in ieder geval geprobeerd.
Een mooi doel om aan te werken. In die week heb ik veel gepraat met mijn begeleiders.
Dat hielp mij.
Ik heb voor mezelf alles opgeschreven wat voor stappen ik wil maken en waar nog verbeterpunten zijn.
Dat gaf me rust en ik kreeg mijn overzicht terug.
Schrijven doet bij mij zoveel.
Ik kan van me afschrijven en het is mijn grote kwaliteit die ik heb.
Daarna ben ik stuk rustiger in mijn hoofd.
Die week erna heb ik de draad weer opgepakt en voelde me stuk fitter en positiever.
Een tijd geleden heb ik directeur van Aveleijn een mail gestuurd over mijn presentatie autisme en een update hoe het met mij ging.
We hebben een speciale band en dat vind ik bijzonder.
Hij is overal erg bij betrokken binnen Aveleijn.
Ik kreeg een mail terug en als het goed is, gaan we in augustus een kop koffie drinken en praten over mijn presentatie autisme.
Dat gaan we samen doornemen.
Super leuk en ik kijk er erg naar uit!
Eind mei heb ik een gesprek gehad met mijn persoonlijke begeleider en met mijn nieuwe jobcoach.
In het begin was het wennen dat ik een andere jobcoach kreeg.
Maar nu ben ik eraan gewend en het is een leuke vrouw.
Als ik straks richting Nijverdal ga verhuizen, dan blijft zij mijn jobcoach.
Dat vind ik erg fijn en een bekend gezicht.
In ons gesprek hebben we het gehad over werken wat ik nu doe en of ik meer inkomen kan krijgen.
Wel kan ik eventueel vrijwilligers bijdrage krijgen bovenop mijn uitkering.
Dit gaan we bespreken bij Trivium Meulenbelt Zorg of het kan.
Dinsdag 15 juni heb ik een gesprek op mijn werk.
Mijn jobcoach zit er bij en mijn vrijwilligerscoördinator.
We zijn dit gaan bespreken of het eventueel kan bij Meulenbelt.
Maar helaas kan dat niet…
In de zorg doen ze dat niet zo snel namelijk.
Dat vind ik erg jammer maar ik ga zeker niet weg bij mijn werk.
Ik vind het nog te leuk en ik haal er veel plezier uit.Daar draait het natuurlijk wel om.
Zodra ik naar Nijverdal ga, dan ga ik kijken naar ander werk en vrijwilligers bijdrage.
Helaas kan ik niet heel veel uren werken en lange dagen.
Dat geeft mij te veel druk en prikkels.
Op dit moment heb ik er vrede mee en dit accepteer ik ook.
Teleurstellingen horen er bij maar uiteindelijk komt alles weer goed.
En op mijn manier kom ik er ook wel. Woensdag 16 juni heb ik heerlijk geluncht samen met mijn vorige jobcoach voor haar afscheid.
Ze is nu een tijd met pensioen en dat is voor haar nog even wennen.
Maar zeker geniet ze er ook van.
We hebben samen leuke gesprekken gevoerd, heerlijk een broodje gegeten en gedronken.
Af en toe houd ik haar nog op de hoogte hoe het met me gaat.
Want met haar heb ik ook een bijzondere band na 4 jaar.
Donderdag 17 juni heb ik mijn presentatie weer gegeven over autisme bij Team SAM in Hengelo.
Hier keek ik al enorm naar uit want die afspraak hadden we 2 maanden geleden gemaakt.
Die dag was mijn spanning goed en niet zo zenuwachtig.
In de ochtend had ik goed gemediteerd want dat helpt mij goed en met mijn spontaniteit ging ik samen met mijn begeleider er heen.
Ik ging mijn presentatie weer staand doen.
Dat durfde ik nu aan en voelde vertrouwd.
Vol zelfvertrouwen stond ik daar mijn verhaal te presenteren.
Team SAM was weer erg onder de indruk en op het eind kreeg ik een groot applaus.
Ook stelden ze goede vragen aan mij en dat vind ik super knap van ze.
Coach van Team SAM zag het voor de 2e keer en gaf mij mooie complimenten en goede tips.
Daar ben ik ontzettend blij mee want ik wil dat mijn verhaal nog completer word.
Ik moest het absoluut niet zien als kritiek.
Dat deed ik ook niet en het voelt prima dat ik deze tips kan omarmen.
Je kan altijd nieuwe dingen bij leren en zo zie ik dat.
Mijn presentatie ging mij nu beter af als de vorige keer.
Een ervaringsdeskundige zei op het eind:’’ Ook al doe je het voor 300 man, dan doe je het nog vlekkeloos!’’.
Eerst wilde ik het voor kleine groepjes doen maar ik weet zeker dat ik ook voor meer kan.
Daar had ze wel een punt en daar moet ik ook vertrouwen in hebben.
Want hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat.
Ik moet doen wat goed voor me is en ik kies voor mezelf.
Na die tijd was ik beetje moe en heb ik mijn rust gepakt.
Ik ben mega trots op mezelf dat het weer goed ging en hopelijk ga ik dit vaker doen. Tot zo ver mijn blog.
Hebben jullie een vraag voor mij over autisme?
Stel ze gerust en je mag mij altijd een privé bericht sturen op Facebook.
Ben je benieuwd wat ik volgende keer te vertellen heb?
Houd mijn blog dan zeker in de gaten!
Lieve groet,
Nieke
Nieke
Ik ben Nieke en kom uit Nijverdal. Op mijn 17de werd bij mij autisme geconstateerd. Ik vertel mijn levensverhaal. Ook schrijf ik over wat ik allemaal meemaak en wat dat met mij doet.