Terug naar overzicht

Het levensverhaal over Huize Weltevree - Hoofdstuk 15

Bekaf laat ik mij diezelfde avond thuis op de bank vallen. Alleen Christa zit op de bank te breien. 'Weet jij waar Annelies is?' vraag ik aan Christa. 'Annelies is aan het koken, hoezo?' vraagt Christa nu aan mij. 'Hoe was je eerste werkdag?' 'Dat vertel ik straks.' Ha, denk ik. Ik weet nog dat Christa dat zelf altijd tegen de bewoners zei. Maar ik wil eerst aan Annelies de grote verrassing vertellen. Annelies heeft mij horen thuis komen en komt nu ook uit de keuken. Annelies en Christa zijn goed gehumeurd vandaag valt mij op. Blijkbaar kunnen ze het goed vinden met elkaar. 'Hallo Anja', groet Annelies mij vriendelijk. 'Hoe was je eerste werkdag?' 'Dat ga ik je vertellen', zeg ik. 'Wil je gaan zitten?' 'Oh', lacht Christa nu, 'Anja maak het niet zo spannend. Vertel het ons.'

Dan vertel ik Annelies dat ik met Grietje heb afgesproken dat Annelies ook een dagje met Grietje mag meelopen. 'Wat?' vraagt Annelies. 'Mag ik morgen bij Leü-zorg werken? Joepie!' 'Ja hoor, jij kunt morgen met Grietje meelopen.' Ook laat ik Christa en Annelies mijn papieren rooster zien.

En zo gaan er weer een paar weken voorbij. Annelies werkt nu ook voor vast bij Leü-zorgg. Onze oude baan hebben we opgezegd. Christa is nog steeds thuis, maar knapt al aardig op. Op een dag gaat onverwacht mijn telefoon. Ik ben net thuis bezig met mijn nieuwe laptop. Ik begin aardig aan het internet te wennen. Oh, Loes belt mij zie ik. Ik ben helemaal vergeten met haar af te spreken. Als ze nu maar niet kwaad op mij is. Loes wil inderdaad wel weten waarom ik zo lang niet gebeld heb. Ik verontschuldig mij en vertel haar dat ik een nieuwe baan heb en daar mee bezig ben. Ook vertel ik haar dat we een tijdje voor Christa moesten zorgen. Dat begrijpt Loes gelukkig. 'Wil je nog een keer bij mij langskomen?' vraagt Loes nu aan mij. 'Ja, gaaf, dat wil ik wel.' We maken een afspraak. Ook geef ik haar mijn nieuwe mailadres. Als ik daar mee klaar ben hoor ik Christa roepen. Hé, denk ik. Wat zal er nu weer aan de hand zijn met haar? Christa heeft gelukkig niet zo vaak migraine meer. Maar ze vraagt nog wel veel aandacht.

Ik ga naar haar toe. 'Hebben Annelies en jij even tijd voor mij?' vraagt Christa. Annelies zit al beneden en geeft mij een knipoog alsof ze zeggen wil: daar gaan we weer. 'Ja hoor', zeg ik en ga erbij zitten. Ik ben benieuwd wat Christa ons wilt vertellen. 'Het gaat nu een stukje beter met mij. Maar ik wil jullie vertellen waarom ik ziek ben geworden vlak na onze verhuizing. Ik dacht dat het heel makkelijk zal zijn om mijn eigen leven op te geven voor jullie. Maar dat viel me tegen.' 'Maar je hoeft toch ook niet alles voor ons op te geven!' zeggen Annelies en ik bijna tegelijk. 'Nee dat hoeft ook niet,' antwoordt Christa, 'maar ik heb toch mijn leven aangepast aan jullie. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het was beter geweest als ik mijn baan had kunnen behouden. Maar helaas werd mijn contract niet verlengd, zoals jullie inmiddels weten.'

Sophia

Ik ben 'Sophia'. Ik wil graag anoniem blijven. Ik schrijf verhalen over Huize Weltevree. Deze verhalen zijn verzonnen en ook de namen en de personages zijn verzonnen.

Lees hier mijn andere verhalen