Het levensverhaal over Huize Weltevree - Hoofdstuk 16

Ik kijk naar Christa zoals ze daar nu zit. Een kwetsbare vrouw, ze is ook nog wat dikker geworden dan dat ze al was. Ze snoept misschien wel veel uit verveling. Konden Annelies en ik haar maar aan een baan helpen. Dan spring ik op. Ik doe zo wild dat mijn koffie die we hebben ingeschonken over de tafel stroomt! 'Ik heb een idee', schreeuw ik bijna. 'Rustig', zegt Annelies. Ik merk aan haar dat ze zich ergert. 'Waarom ga je ook niet bij Leü-zorg werken? Ze hebben daar nog steeds vacatures!' 'Dat is lief van je Anja,' zegt Christa nu, 'maar ik heb al een baan. Voor een paar maanden in ieder geval.' Nu kijken Annelies en ik allebei verbaasd naar Christa. Waar dan?

Voor het eerst sinds maanden begint Christa weer te lachen. 'Jullie raden het nooit. Zoals jij wel weet Anja, is Inge (je weet wel die vrouw die altijd schoonmaakt bij Huize Weltevree en waar jij nu schoonmaakt in huis) al een paar weken uit de roulatie. Ik mag van Sonja (Sonja is nog steeds clustermanager bij Huize Weltevree) haar baan tijdelijk overnemen.' Annelies kijkt bedenkelijk. Waarom is Annelies niet enthousiast, vraag ik me af.

Ik ben in ieder geval wel blij voor Christa. 'Eigenlijk past de baan van Inge wel bij je', plaag ik Christa. Eindelijk komt de oude Christa een beetje terug. 'Dan kun je elke morgen alle bewoners stipt om 7 uur wakker maken. Vergeet dan vooral niet goedemorgen te zeggen.' Nu moet Christa echt lachen. 'Oh meiden,' zegt ze blij, 'ik heb zin om maandag te beginnen.' Als Christa een vaatdoek uit de keuken haalt om voor ons de vlekken van de gemorste koffie op te ruimen, vraag ik aan Annelies: 'Waarom was jij niet direct enthousiast toen Christa vertelde van haar tijdelijke baan?' 'Kun je dat niet raden?' vraagt Annelies aan mij. 'Christa is helemaal niet zo goed in schoonmaken. Als je eens ziet wat hier allemaal nog smerig is in huis.' 'Dat is niet eerlijk', zeg ik Annelies feller dan dat de bedoeling is. 'Christa is ziek geweest. En als je de hele dag thuis moet zitten heb je niet altijd zin om te poetsen. Christa was altijd een vrolijke noot op Huize Weltevree. Hopelijk krijgen we de oude Christa weer terug als ze weer een baan heeft.' Daar gaf Annelies mij gelijk in.

Zoals afgesproken begint Christa op een maandagmorgen bij Huize Weltevree, als clusterassistent. Zo noemen ze tegenwoordig schoonmakers in de zorg. Ik ben benieuwd wat Christa allemaal te vertellen heeft over Huize Weltevree. Zal er veel veranderd zijn? Als ik dat Christa 's avonds vraag moet ze lachen. 'Oh,' zegt ze, 'jij bent natuurlijk nieuwsgierig naar sappige details. Er zijn wel wat dingen veranderd', vertelt Christa aan mij. 'Maar ik kan er niet veel over vertellen, want ik heb natuurlijk geheimhoudingsplicht!' vertelt Christa aan mij. 'Ik vind het heerlijk om weer gewoon te werken. Voor het wakker maken van bewoners gebruik ik een bel. Ondertussen zet ik koffie en dek ik de tafels, zodat de bewoners direct aan kunnen schuiven.' Annelies heeft ook mee geluisterd en vraagt nu aan Christa: 'Heeft een van de bewoners nog naar ons gevraagd?' 'Nee,' zegt Christa, 'maar Sonja wel. Ze vroeg of jullie het wel naar jullie zin hadden. Ik heb haar gerust kunnen stellen. Het gaat jullie beter af dan mij.' 'Ik hoop dat je voorlopig daar kunt blijven werken', zeg ik nog. Dan ga ik snel naar de tv, ik wil GTST zien. Die soap kijk ik al jaren.