Het levensverhaal over Huize Weltevree - Hoofdstuk 5

Als Annelies uit het kantoor is gelopen blijft Christa alleen achter. Morgen zal ze hier niet meer naar binnen mogen, dan heeft ze geen baan meer. Althans niet in Huize Weltevree. Ook moet ze vanaf vandaag al ergens anders slapen. Want ze heeft haar eigen woning opgezegd. Dat heeft ze allemaal over voor de cliënten.

Ze kan het niet aan zien dat Sonja zo met de bewoners om gaat. Sommige bewoners dragen ook ouderwetse kleding, omdat ze niet aangesproken worden op hun persoonlijke verzorging. Het eerste wat Christa van plan is om te gaan doen in hun nieuwe woning, is kleren kopen met Anja. Dan mag Anja zelf haar kleren uitzoeken en haar eigen kapper kiezen.
Maar nu moet Christa haar spullen bij elkaar pakken en afscheid van haar collega’s nemen! Dat wordt nog een hele klus. Waar zal ze gaan slapen vannacht? Op een computer die nog aanstaat op het kantoor checkt ze haar bankrekening. Als er genoeg op haar bankrekening staat kan ze misschien een hotel boeken voor een paar nachten. Ze schrikt. Ze heeft bijna geen saldo meer.

Zal ze bij Annelies kunnen gaan slapen? Of zal Annelies dat gek vinden? En wat zouden haar collega’s daarvan zeggen? Christa voelt zich moe. Weet je wat? Wat kan haar het schelen! Voor één nacht kan ze Annelies wel vragen of ze bij haar mag logeren. Daarna ziet ze wel weer verder. Dan kan ze morgenvroeg mooi op tijd naar de nieuwe woning om een beetje schoon te maken. Zo gezegd zo gedaan.

Binnendoor loopt Christa naar de zit-slaapkamer van Annelies en bonkt op de deur. Annelies schrikt wakker. Hé, is het nu al 7 uur in de ochtend en staat Inge al voor de deur? Ze kijkt op haar wekker... 12 uur in de nacht... Dan is er vast brand of zo. 'Schrik maar niet,' zegt Christa als Annelies de deur open doet, 'ik ben het maar.' Weer schrikt Annelies als ze Christa zo kwetsbaar daar bij de deur ziet staan. 'Kom gauw verder', zegt Annelies hartelijk. 'Wil je een kopje thee?' 'Dat is wel heel lief,' antwoordt Christa, 'maar dat hoeft echt niet. Zal ik hier een nachtje mogen slapen? Ik heb mijn oude woning opgezegd en net afscheid genomen van de andere collega’s. Op dit moment heb ik geen geld voor een hotel.'

'Natuurlijk' doet Annelies of ze het de gewoonste zaak van de wereld vindt. Maar ondertussen denkt ze: een begeleidster bij haar slapen? Annelies is een beetje van streek, omdat ze Christa nog nooit zo gezien heeft. Als Christa een nachtjapon van Annelies heeft aangetrokken (Christa ziet er schattig uit in de nachtpon, vindt Annelies) gaan ze toch nog midden in de nacht even thee drinken. Christa vertelt aan Annelies dat ze afscheid van haar collega’s heeft genomen. Zelf is Christa daar erg verdrietig door. Haar collega’s hebben heel koel gereageerd op haar besluit! Christa voelde zich helemaal niet gesteund!

Annelies slaat een arm om Christa heen. Voor het eerst troost ze een begeleidster! 'Wij gaan met ons 3'en voor elkaar zorgen', zijn de woorden van Annelies. 'Anja, Christa en ik, en daar komt niemand meer tussen, oké?' 'Oké', zegt Christa opgelucht. 'Zullen we nu maar gaan slapen? Ik moet hier morgen wel voor 7 uur weg zijn, anders ziet Inge mij. Dat wordt een kort nachtje.'