Het levensverhaal over Huize Weltevree - Hoofdstuk 6

Maar nu wordt Annelies een beetje boos. 'Ik laat Inge toch nooit binnen. Slaap morgen maar lekker even uit. Ik ben toch naar mijn werk.' 'Goed plan,' lacht Christa weer, 'maar ik wil morgen even naar onze nieuwe woning wat schoonmaken.' 'Oh, dan staan we tegelijk op. Als Inge ons ziet hebben we pech gehad. Volgende week zijn we toch allebei hier vertrokken.' 'Goed zo,' zegt Christa, 'jij bent echt niet bang meer hé? Goed van je. Jij redt je wel straks.'

Nu gaan ze dan echt slapen. Christa gaat op een matras liggen die Annelies nog had staan in haar zit-slaapkamer. En inderdaad wordt er de volgende ochtend om 7 uur weer op de deur gebonkt door Inge. Maar Christa is slim en is al naar de douche geslopen. Het was een kort nachtje, maar ze heeft lekker geslapen. Annelies is echt een fijne meid om mee om te gaan. Nu even wat boterhammen pakken en dan naar de nieuwe woning. De nieuwe woning is maar 1 straat verder. Het ziet er aan de buitenkant verwaarloosd uit.

Christa doet de deur open en gaat hun aanstaande nieuwe woning binnen. Oh, wat een puinhoop zeg. De muren zijn blauw en geel. Echt lelijk, vindt Christa. Daar worden ze nog druk mee. Helaas moeten ze alles met z’n drieën doen. Christa moet wel op zoek naar iemand die kan behangen. Daar moet ze nog hard over na denken. 

Eerst zet ze voor zichzelf een kopje oploskoffie. Dan kan ze ook even rustig nadenken. Kon ze maar met haar collega's overleggen. Maar ze zal het met Anja en Annelies moeten klaren. Plotseling wordt er op de deur geklopt. De bel doet het natuurlijk nog niet. Daar staan Anja en Annelies!! 'Verrassing!' grapt Annelies. 'Wij gaan je helpen, we hebben namelijk 2 weken verhuisverlof gekregen. En we hebben alle tijd om het huis op te knappen.' Anja kijkt gelaten om zich heen. Dan is het Anja die met een goed idee komt. 'Zullen we de muren gewoon over verven? Dan hoeven we niet te behangen.' 'Goed zo', juichen Christa en Annelies allebei. Wat een goed idee.

Ondertussen zitten de andere bewoners van Huize Weltevree aan het ontbijt. Tom komt binnen. De andere bewoners hebben braaf gewacht tot Tom binnen is en schenken nu voor zichzelf drinken in. Wat Annelies durft, dat durven zij niet hoor. 'Waar zijn Christa, Annelies en Anja?' vraagt Tom. Dat weten ze niet precies. Een andere begeleider wenkt naar Tom. Tom loopt weer naar het kantoor. 'Eten jullie maar lekker door. Ik ben zo terug', zegt hij.

De andere begeleider vertelt Tom over de verhuizing van de drie. Sommige bewoners hebben wel meegekregen dat Annelies en Anja gaan verhuizen. Alleen weten ze natuurlijk niet dat Christa met hun mee verhuist. Vooral Anja had het nergens anders meer over. Maar ze gaan het niet aan Tom vertellen. Dat is klikken. Ze hebben van Sonja gehoord dat hun tijd ook nog wel komt. Iedereen in Huize Weltevree krijgt in de toekomst een woning met meer privacy. Zo heeft Sonja dat beloofd.
Daar zal je Sonja net hebben. 'Goedemorgen,' groet ze, 'waar zijn de drie dames?' Zo noemt ze Annelies, Anja en Christa altijd. De bewoners trekken hun schouders op.

'Weten jullie het echt niet? Dan zal ik het jullie vertellen.' Terwijl ze dat zegt gaat ze quasi nonchalant tussen de bewoners zitten en pakt een kop thee (zonder suiker, want ze wil per se slank blijven). 'De drie dames gaan volgende week verhuizen en Christa gaat ook mee als begeleidster. Ze gaat hier dan niet meer werken.' Plotseling springt Jaap op. Jaap is een lange slungelige man, hij kan niet zo goed praten. De andere bewoners zijn dol op hem. 'Dan gaan we Christa missen', zegt hij op zijn manier. Sonja doet net of ze niks hoort en kletst wat over koetjes en kalfjes met de bewoners. Voor het eerst doet Karin (ook een bewoonster) iets wat ze nog nooit eerder gedurfd heeft. Ze staat op en neemt het voor Jaap op. 'Waarom geef je hem geen antwoord?' vraagt ze aan Sonja. Daar schrikt Sonja van. 'De volgende keer vertel ik jullie meer. Maar nu moet ik weer aan het werk.' Sonja pakt haar thee op en gaat weer naar kantoor.