Het levensverhaal over Huize Weltevree - Hoofdstuk 8

Als ze een half jaar wonen op hun nieuwe adres valt het Annelies op dat dit leven eigenlijk ook saai is. Ook vindt ze het huis niet erg schoon. Crista maakt wel elke dag schoon, maar Annelies vindt dat ze daar niet goed in is. Zal ze het durven zeggen tegen Christa? Vroeger mochten ze de begeleiders niet tegenspreken… Of leek dat misschien vroeger zo? Annelies en Anja gingen langzaamaan anders tegen dingen aankijken. Zo dachten ze vroeger heel negatief over hulpverleners. Maar hulpverleners zijn ook mensen die hun best doen, en ieder mens is anders en mensen maken fouten, toch? Ze maken zelf vast ook wel fouten, bedacht ze zich.

Vroeger werd alles voor hen gedaan. Dat is nu wel anders. Als Annelies op een dag thuis komt van haar werk, ziet ze dat Christa aan het koken is, maar dat hun salontafel nog smerig is. En er is ook niet goed stof gezogen. Ze heeft een rotdag op haar werk gehad. Daardoor is ze ook wat geïrriteerd. Annelies stapt direct op Crista af. 'Heb je wel opgeruimd en schoongemaakt vandaag?' vraagt ze. 'Wat?' Christa kijkt haar verbaasd aan. 'Tuurlijk ik heb het hele huis gedaan. Waarom denk je dat? Bovendien heb ik weer hoofdpijn. En gaat alles mis vandaag', is het antwoord van Christa. 'Zal ik je helpen?' biedt Anja aan die nu ook binnen komt. Wat is Anja eigenlijk een lieve meid, denkt Christa. Toch heel anders dan Annelies. 'Ja, als je wilt mag dat wel. Wat wil je doen, koken of schoonmaken?'

'Ik maak wel een keer schoon', zegt Anja. 'Al weet ik niet of ik daar goed in ben. Maar ik kan het altijd proberen.' Zo gezegd zo gedaan. En wat denk je: het hele huis glimt in een mum van tijd en is stof vrij! 'Dank je wel', zeggen de andere twee dames enthousiast. 'Jij kunt wel hulp in de huishouding worden', grapt Christa. Anja heeft niet door dat het een grapje is. Ze kijkt naar Christa. 'Denk je dat echt? Mijn huidige baan vind ik toch niet meer zo leuk. En ik heb gehoord dat er vacatures vrij zijn bij Leü-zorg.' Leü-zorg is een organisatie bij hun buurt die huishoudelijke taken doet bij oudere mensen in huis. Het lijkt Anja wel leuk werk. Een keertje wat anders dan dat gehang achter de balie.

Nu is Christa weer vrolijk. 'Nee joh, het was maar een grapje. Maar jij bent best handig met je handen. Volgens mij hebben wij je jaren verkeerd ingeschat. Jij kunt veel meer dan wij altijd dachten.' (Met wij bedoelt Crista haar collega's.) 'Ik sta soms ook van mijzelf te kijken', zegt Anja nu. 'Vroeger werd alles voor ons gedaan. Daarom dacht ik altijd dat ik niets kon. Maar door dingen te ondernemen merk zelf dat ik best veel kan.'

Als Christa klaar is met koken en ze aan tafel zitten met hun drieën, heeft Annelies een idee. Ze kijkt naar Anja. 'Zullen wij een weddenschap doen?' 'Eh ja, leuk. Wat dan?', vraagt Anja. 'Wij gaan allebei solliciteren bij Leü-zorg en dan kijken wie er eerst aangenomen wordt.' 'En jullie huidige baan dan?' schrikt Christa. Ze had beter dat grapje niet kunnen maken. Ze nemen ook alles zo serieus, denkt Christa geërgerd.

'Ik weet wel dat het een grapje is,' zegt Annelies nu tegen Christa, 'maar waarom zouden wij niet in het vrije bedrijf kunnen werken? Anja en ik zijn allebei goed in schoonmaken en niet te lui om onze handen te gebruiken. En anders kunnen wij om te beginnen ook nog alleen in de avonduren werken. Dan hangen wij toch alleen maar bij de tv.'

Daar hebben ze wel gelijk in, denkt Christa. Plotseling voelt Christa een steek van jaloezie. Had zij maar een baantje buiten de deur. Soms heeft ze spijt dat ze ervoor gekozen heeft altijd thuis te werken. 'Oké', lacht Christa, want ze wil natuurlijk niet laten merken dat ze jaloers is. 'Ga jullie gang, kijken wie er eerst een baan krijgt.' Zo gezegd zo gedaan...

De volgende dag ga ik solliciteren bij Leü-zorg. Ik zal het nu maar vertellen. De Anja waar dit verhaal over gaat ben ik, Sophia, de schrijfster van dit verhaal. Jarenlang heb ik in een tehuis gewoond, maar nu woon ik sinds een jaartje met twee anderen in een sociale huurwoning. Het is echt een wereld van verschil. Vroeger hadden wij contact met heel veel mensen en altijd wat te doen, maar nu worden we alleen gegroet in de buurt en verder hebben wij geen contacten. Annelies is nog steeds mijn beste vriendin, hoewel ze alles iets beter kan dat ik. Maar daar gaat misschien verandering in komen.

Ik ben benieuwd of Annelies de baan bij Leü-zorg eerder krijgt dan ik...