Hallo lieve volgers,
Hier is mijn nieuwe blog.
Een tijdje geleden heb ik een terugval gehad. Ik heb een nieuw meisje leren kennen via een vriendin van mij. Zelf vind ik leuk om nieuwe mensen te ontmoeten maar tegelijkertijd is dit voor mij best spannend. Ik kon helaas niet mezelf zijn bij haar en ik legde de lat erg hoog voor mezelf. Ik wil het dan te goed doen en dat mensen mij mogen. Door een aantal gesprekken die we hebben gehad en een avondje uit, kwam het erop neer dat we toch te verschillend zijn. Ik had veel opstapelingen waardoor ik een woedebui kreeg en ik dat op haar af had gereageerd. Ik kropte alles op en dat is niet goed. Mijn onderbuik gevoel gaf al aan dat het niet goed zat. Toch negeerde ik het en is het mis gegaan. Op dat moment voel ik me rot en heb ik achteraf veel spijt. Het gevoel dat ik terug bij af ben maar dat is niet zo. Ik heb hier enorm mee gezeten en ik begon veel te piekeren. Ik zat er helemaal doorheen waardoor ik mijn dagelijkse dingen even niet op kon pakken. Een week later pakte ik de draad weer op en heb ik het bij neergelegd. Ik heb nog contact met haar gehad maar we hebben besloten om het zo te laten.
Ik vind het moeilijk om dit te accepteren maar het kan een keer voor komen. Dit kan ik niet terugdraaien. Het is ook een lange tijd heel goed gegaan en een terugval kan nu eenmaal gebeuren. Ik moet leren accepteren dat dit oké is als dit gebeurt en weer doorgaan. Ik had tijd voor mezelf nodig om dit te relativeren en een plekje te geven. Met de één heb je een goede klik en met een ander niet. Ik kan niet iedereen leuk vinden terwijl ik dit wel wil. En sommige mensen kunnen mij ook niet leuk vinden.
Nu gaat het goed met me en mag ik super trots zijn met wat ik allemaal bereikt heb in m’n leven. Want naar deze omstandigheid doe ik het heel goed! Ik ben sneller uit m’n dip en positiever ingesteld. Het schakelen gaat elke keer beter. Daar houd ik me aan vast!
In oktober heb ik een gesprek gehad met mijn persoonlijke begeleidster en met mijn ouders. Om te evalueren hoe het de afgelopen jaar is gegaan. Bij Aveleijn Beeckesteyn doe ik het heel goed! Ik heb mooie stappen gemaakt en ik ben redelijk zelfstandig geworden. Er zijn nog paar dingen waar ik aan kan werken. Maar hier ben ik grotendeels uitgeleerd en ben ik toe aan een nieuwe stap om ergens anders te gaan wonen. Ik sta nu op de eerste plek voor Aveleijn Nijverdal. Het is afwachten wanneer ik aan de beurt ben. Een spannende tijd word het zeker. Het was een mooi en positief gesprek, daar ben ik heel blij mee! Mijn ouders en mijn begeleiders zijn heel trots op mij!
Binnenkort mag ik een presentatie geven over autisme bij het Leo Kannerhuis waar ik heb gezeten. Ik werd hier voor benaderd via mijn Instagram pagina. Dit ga ik voor aantal jongeren doen die misschien hetzelfde mee hebben gemaakt en eventueel wat kunnen leren van mijn levensverhaal en handvatten. Ik kijk hier naar uit en ik heb er super veel zin in!
Ook ga ik misschien een presentatie geven bij ROC Hengelo. Binnenkort heb ik daar een gesprek over samen met mijn begeleidster. Voor Aveleijn Beeckesteyn ga ik het ook doen voor het hele team. Dit geef ik in het jaar 2022. Het begint een beetje te lopen en ik kan niet wachten dat ik mijn verhaal weer mag delen met anderen. Dat ik veel mensen mag helpen en inspireren.
Op het werk bij Trivium Meulenbelt Zorg gaat het goed en ik heb nog veel plezier. Ik ben open en eerlijk over wat er zoal bij me speelt. Laatst heb ik een gesprekje gehad met mijn vrijwilligerscoördinator en met mijn jobcoach. Het plan was om voor TMZ te gaan vloggen (filmpje opnemen) over wat er allemaal binnen de dagbehandeling gebeurt. Dit is niet helemaal mijn ding en ik heb mijn gevoel gevolgd. Soms ben ik te impulsief en zeg ik eerst ja op dingen. Mijn doel is om eerst goed na te denken en dan een antwoord te geven. Een mooi leer moment waar ik aan kan werken.
Zelf heb ik aangeven dat ik een artikel wil schrijven over de dagbehandeling. Mijn vrijwilligerscoördinator had een goed idee. Binnen TMZ zochten ze een jonge vrijwilliger die wat wil vertellen over hoe het gaat binnen de dagbehandeling. Dit komt in het tijdschrift te staan van TMZ, dat een paar keer in het jaar uit komt voor alle vrijwilligers, werknemers, cliënten en familie. Hier heb ik ja op gezegd en dit past bij mij. Ik heb een mooi artikel geschreven en ik heb een kerstactiviteit gedaan met de cliënten. Laatst kwam er een fotograaf en hier zijn mooie foto’s van gemaakt! Ook was er iemand bij die dit met me besprak wat in het TMZ blad komt te staan. Het is een leuke vrouw die erg geïnteresseerd is in hoe ik het hier allemaal doe. Ik was mezelf, open en eerlijk. Half december komt het TMZ blad uit en ik ben erg benieuwd! Ik ben hier mega trots op! Mijn vrijwilligerscoördinator heb ik hier voor bedankt en ik vind dit een enorme eer! Ik houd jullie op de hoogte!
Dit ga ik plaatsen op Nieke’s blog pagina en op www.wereldzonderverschil.nl. Ondanks mijn dipjes die ik af en toe heb, zijn er mooie ontwikkelingen aan de gang. Elke dag leer ik weer nieuwe dingen en je bent nooit uitgeleerd. Dit doe ik allemaal zelf en met een beetje hulp erbij is het helemaal niet erg! Ik doe zeker leuke dingen waar ik gelukkig van word. Ik geloof in mezelf en ik heb vertrouwen in mezelf. Het heeft tijd en geduld nodig. Dankbaar voor de dingen die er op dit moment gebeuren in mijn leven!
Tot zo ver mijn blog. Ben je benieuwd wat ik de volgende keer te vertellen heb? Houd mijn blog zeker in de gaten!
Super lief als jullie mij willen volgen op Facebook: Nieke’s blog pagina en Instagram: autisme_uniek.
Delen word gewaardeerd!
Liefs,
Nieke
Nieke
Ik ben Nieke en kom uit Nijverdal. Op mijn 17de werd bij mij autisme geconstateerd. Ik vertel mijn levensverhaal. Ook schrijf ik over wat ik allemaal meemaak en wat dat met mij doet.